Hayat memat..

Okuldayım, Barış’la benim odada takılıyoruz: O Halil Hoca’nın bilgisayarına WinXP kurmakla, ben de eski resimleri taramakla meşgulüz. Geçen hafta Bera ile Mustafa Ankara’ya bebek sevmeye gelmişlerdi, onların vesilesi ile eski resimleri saçtık ortaya, anılar da ikramiyesi oldu. Sonuçta dile kolay, 10 seneden fazla bir süredir arkadaşız. Mustafa’yı da, Bera’yı da iyi gördüm. Otel Paris’te (Muhtarevi) kaldılar, o Otel Paris ki, 1994 yılında Devrim ve Tolga ile gerçekleştirdiğim ilk Ankara seferimde kaldığımız oteldi…

Bera, Musti, Ben, bir de bizim kız 8)

“Hayat memat..” için bir yorum

  1. ececiğim!.. — Bi de sorarlar ne diye kız çocuğu istiyorsun diye bana, baksanıza, ne kadar da yakışmış amcasının kucağına Ececiğim benim!
    Hele bi de benim kızımı göreceksiniz, tam bir bütün olmak ancak kızımı-Elifimi kucağıma aldığımda mümkün olacak, biliyorum. Hal böyleyken şu anne meselesini nasıl çözeceğiz hala bulamadım.. 😛
    saygılar efendim..

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir