Pazartesi sabah apar topar ve bir miktar da emr-i vâki ile ailecek tatile çıktık. Pzt-Sal-Çar Ece’nin dedesinin yanında, Altınoluk’ta idik, Per-Cum-Cts de Bengü’nün dedesinin yanında, Ar-Tur’daydık (i.e., her şeyin başladığı yer). Detayları -belki- sonra yazarım, “belki” diyorum, zira ne zaman bir şeyi buradan “sonra yazacağımı” duyursam, yazmıyorum, yazamıyorum, geçip gidiyor. İşte böyle. Bu hafta maraton var, evi 20’sinde boşaltıyoruz zira.
Başlıksız — Ece hanım’ın Ar-Tur’u görmesi bir milattır, yaşasındır..
Anlayacak yaşa gelsin ben ona tüm Ar-tur külliyatını bir bir anlatacam, tefrika halinde 🙂
No Ar-Tur, no regret — Nayır Eki, kızım asla bilmeyecek Ar-Tur’da yaşananları, anlayacak yaşa geldiğinde, sevgili Ar-Tur’umuzda taş üstünde taş kalmamış olacak.. 8)
Başlıksız — Ben de anlatmak istiyorum Ece’ye!! 🙂 Özellikle de o “herşeyin başladığı yer” kısmını. Zira, bendeniz de şahidim ucundan di mi ama?!!!