Bursa

Gecenin bir (01:11) vakti bunlari yaziyorum okuldan odunc aldigim Ispanyol klavyeli ¡Mac PowerBook G4 ile!. Cok sukur keyfim yerinde, artik ne kadar olabilirse. Guzel bir ev buldum, bugun son burokratik islemi de tamamladim (oturma izni karti basvurusu). Aksam yemegi olarak pizza yedim, simdi de kola ile cips tukettim, aksam Life in Mars’in bir bolumunu daha izledim, Neslihan ile Brian’la artik ayni ulkede olmadigimizi bir kez daha fark ettim. Ece’ye Skype’da webcam’den iyi geceler diledim her aksamki gibi, sonrasinda da Bengu’yle yazistik gunun olaylari hakkinda. Artik geri saymaya basladik, Canakkale’den gectik, bugun Bursa. Safak yaklasiyor insallah. Artik yatayim ben. Keyfim yerinde yani, Ece ile Bengu’ye de kavusunca tam olacak… Ah bir o gun gelse…

Yazarim yine, pek yazasim yok ama blogu oyle karanlik, kasvetli birakmak istemedim, son girislerin hepsi de kaygili, sikintili seylerdi, soyle biraz acik mavilik katayim istedim. Bilbao’dan selamlar!

Ispanya, Bask, Bilbao ve anneannem Husniya

Sali aksami sag salim vardim Bilbao’ya, ertesi gun de okula basladim. Insani cok guzel sagolsunlar, havasi da iliman – Hollanda’dan sonra cok buyuk bir degisiklik. Icimden pek yazmak gelmiyor, yeni yerde insan sevdiklerini daha bir ozluyor. Resim mesim de yok, oyle iste.

Herkese tesekkur ederim, binbir badire atlattik birlikte. Bir muddet daha blogu ihmal edebilirim, ederim buyuk ihtimalle.

Turkiye’den haberler yine iyi degil: anneannem agirlasmis, hastanedeymis.. Takdir-i ilahi, yapilabilecek ne var ki her seyin hayirlisini dilemekten baska?.. Neyse, daha fazla ic karartmadan ben gider – over & out.

Giderim bugün ha yarın hareket vakti gelince

Sevgili herkes (herkes sevgili),

Bir kez daha yerleşik yabancıya yol göründü. Allah kısmet ederse, salı günü 12.15 uçağıyla 2 senedir çok şükür mutlu ve huzurlu bir yaşam sürdüğüm Hollanda’dan ayrılıp, İspanya’ya kanat açacağım (uçak benim). Yarın, 2 senedir kullanmakta olduğum bilgisayarımı ( + şerif yıldızımı & tabancamı) bölüme teslim edeceğimden ve İspanya’da bilgisayar erişimim olana kadar ne kadar zaman geçeceğini bilmediğimden, şimdiden vedalaşmak istedim (ve bakınız, vedalaşıyorum da) — artık bir müddet “tükkanın” kepenkleri kapalı olabilir, arşivle yetinirsiniz olmazsa.

Sevgiler, saygılar ve selamlarımla, yeni maceralarda hasta pronto,
Emre Sururi Taşcı Gonzalez Padrera Sagrada Familiada Bunto Kubuntu El Pardus T-Rex
(ya da diğer adıyla: Don Cico Felipe Cayetano Lopez y Martinez y Gonzales – yıllarca beni Çiko olarak bildiniz, Zagor Tenay’dan şarkılar dinlediniz -Tenay Tütek)

Venedik ve Ben oder Ben Venedik’teyken oder Ben Venedictus oder Ben ober Venedig, Eylül2002

Hamiş: Herkese teşekkür ederim (siz bilirsiniz ne yaptığınızı, niye teşekkür ettiğimi – anladın sen)